Κινηματογραφόφιλος στην Αγγλία παρακολούθησε 1.000 ταινίες την περίοδο του lockdown μετά την απόλυσή του.

Φανατικός Βρετανός σινεφίλ παρακολούθησε περισσότερες από 1.000 ταινίες σε ένα χρόνο, όταν απολύθηκε από την εργασία του στο πρώτο lockdown λόγω της Covid-19.
Ο Φιλ Γουότς, από το Σόμερσετ της Αγγλίας είχε χρόνο για συνολικά 1.028 ταινίες, καθώς μερικές φορές παρακολουθούσε έως και επτά σε μια μέρα.

Γιος πρώην μηχανικού προβολής σε κινηματογράφο του Πλίμουθ, περιέγραψε τον εαυτό του ως «σούπερ φανατικό» όσον αφορά τις ταινίες.

Η μαραθώνια χρονιά ταινιών του περιελάμβανε την παρακολούθηση των κινηματογραφικών σειρών James Bond, Star Trek και Fast and Furious.

Ο Φιλ Γουότς, εργαζόταν σε ξυλουργική εταιρεία κοντά στην πόλη Γέοβιλ, όταν απολύθηκε τον Νοέμβριο του 2020.

Την άνοιξη του 2021, εργαζόμενος από το σπίτι σε άλλα πρότζεκτ και έχοντας στο παρασκήνιο ταινίες να παίζουν, συνειδητοποίησε ότι είχε παρακολουθήσει «πολλές».

«Πρέπει να κρατάω σημειώσεις αλλιώς ξεχνάω τι έχω δει» είπε στο BBC.

«Είχα παρακολουθήσει τρεις έως τέσσερις εκατοντάδες τον Μάρτιο και σκέφτηκα ότι ίσως μπορούσα να τις κάνω χίλιες σε έναν χρόνο».

«Πάντα χρησιμοποιώ τις ταινίες ως μορφή απόδρασης. Μερικοί άνθρωποι πάνε για τζόκινγκ ή διαβάζουν ένα βιβλίο. Για μένα, μια ταινία είναι δύο ώρες σε έναν μακρινό γαλαξία ή βαθιά κάτω από τη θάλασσα ή σε ένα πραγματικό δράμα» διευκρίνισε.

«Επειδή ήμασταν σε lockdown, δεν είχε μεγάλο αντίκτυπο σε εμένα κοινωνικά. Έκανα φίλους στα social media καθώς είχαμε τα ίδια γούστα» σημείωσε.

Ανέφερε ότι η γυναίκα του αποδέχθηκε τον κινηματογραφικό του μαραθώνιο.

«Έχουμε πολύ διαφορετικές προτιμήσεις στις ταινίες. Βρήκαμε μερικές που θα έβλεπε μαζί μου, αλλά χάρηκε που με άφησε να το κάνω» πρόσθεσε.

Έχοντας περάσει έναν χρόνο εξερευνώντας τα πάντα, από κλασικές ταινίες μέχρι τον κινηματογράφο της δεκαετίας του 1990 και ταινίες που προβλήθηκαν σε κινηματογραφικές αίθουσες το 2021, ο Φιλ Γουότς είπε ότι το φιλμ που θα επέλεγε να παρακολουθήσει αν μπορούσε να επιλέξει μόνο ένα είναι το «Cinema Paradiso».

Η ταινία του 1988 για ένα αγόρι στην Ιταλία που μαθαίνει την τέχνη του κινηματογράφου από έναν μηχανικό προβολής αντικατοπτρίζει τη δική του ζωή, είπε.

«Είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχω δει ποτέ» τόνισε.