O Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να θέσει τα κρίσιμα διλήμματα, που θεωρεί ότι μπορούν να στρέψουν τους αναποφάσιστους προς το κόμμα του και να αλλάξουν τα δεδομένα

Ένα αναγκαίο άνοιγμα στα κοινωνικά στρώματα που έχασε στις προηγούμενες εκλογές και δεν έχει καταφέρει να κερδίσει ακόμα, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, μία επικαιροποίηση της πρότασής του για προοδευτική διακυβέρνηση και ένα ρίσκο για τον εκλογικό στόχο στην αναμέτρηση της απλής αναλογικής, περιείχε ουσιαστικά η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, στην τελευταία στροφή προς τις εθνικές κάλπες. Και μαζί με όλα αυτά και μία διευκρίνιση για την παρακολούθηση από την ΕΥΠ του Στέργιου Πιτσιόρλα κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με παράλληλη επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την υπόθεση με τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Η παρουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη φετινή Έκθεση δεν ήταν μία εύκολη αποστολή. Με τα γκάλοπ να επιμένουν, ακόμα και μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ότι οι βασικοί πολιτικοί συσχετισμοί δεν ανατρέπονται, ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να θέσει τα κρίσιμα διλήμματα, που θεωρεί ότι μπορούν να στρέψουν τους αναποφάσιστους προς το κόμμα του και να αλλάξουν τα δεδομένα της επικείμενης εκλογικής μάχης.

Προέκρινε προς τούτο, ως το πιο βασικό πεδίο για να το πετύχει αυτό τον στόχο, την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση και τις κοινωνικές ανάγκες, με αιχμή πρωτίστως στις ανάγκες της μεσαίας τάξης, προς την οποία απηύθυνε ουσιαστικά και ένα έμμεσο «συγνώμη» για την άγρια φορολόγησή της, κατά τις κυβερνητικές ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ. «Αδικήσαμε την μεσαία τάξη, δεν ήταν όμως επιλογή μας» είπε χαρακτηριστικά, υποσχόμενος ότι σε μία μελλοντική κυβέρνηση η αντιμετώπιση θα είναι διαφορετική.

Ο κ. Τσίπρας παρουσίασε, όπως αναμενόταν ένα μεγάλο κοινωνικό πακέτο, για τη στήριξη των αδύναμων και μεσαίων στρωμάτων, ενώ έβαλε ευθέως στις προγραμματικές του δεσμεύσεις την κρατικοποίηση και πάλι της ΔΕΗ.

Οι υποσχέσεις αυτές προκάλεσαν έντονη πολιτική αντιπαράθεση, με την Κουμουνδούρου να επιμένει ότι το πακέτο είναι απολύτως υπεύθυνο και κοστολογημένο σε ένα ποσό λίγο πάνω από τα 5 δισ ευρώ και την κυβέρνηση να σχολιάζει ότι πρόκειται για εξαγγελίες που ξεπερνούν τα 23 δισ ευρώ και υποκρύπτουν άγρια φορολόγηση και νέο μνημόνιο.

Το ρίσκο

Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε από τη ΔΕΘ να «κάψει» το σενάριο μίας «προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας», που μπορεί μεν να διαθέτει επαρκείς κοινοβουλευτικούς αριθμούς, αλλά δεν θα είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Το ενδεχόμενο δηλαδή να συγκεντρώνει το κόμμα του μαζί με το ΠΑΣΟΚ ή και με το ΜΕΡΑ25 πάνω από 151 έδρες στις εκλογές της πρώτης Κυριακής με την απλή αναλογική, και να είναι δυνατή η συγκρότηση κυβέρνησης, δεν το προκρίνει ούτε το θεωρεί «ηθικό», εφόσον η ΝΔ έχει κατακτήσει την πρωτιά στις κάλπες.

«Αυτό που θα ανοίξει το δρόμο για τη συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας το βράδυ των εκλογών, είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην απλή αναλογική. Αυτό θα ανοίξει τον δρόμο για τη μεγάλη αλλαγή. Από κει και πέρα, μπορεί να υπάρχουν σενάρια, αλλά εδώ υπάρχει κι ένα ζήτημα που εγώ το έχω θέσει. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί, είναι και η ηθική νομιμοποίηση» είπε με πολύ κατηγορηματικό τρόπο, προσθέτοντας στον ίδιο τόνο «στόχος μας δεν είναι να φτιάξουμε μια κυβέρνηση ηττημένων ή μειοψηφίας».

Και ξεκαθάρισε ακόμα πιο αναλυτικά: «Για να προχωρήσει η προοπτική της νέας μεγάλης αλλαγής που έχει ανάγκη ο τόπος, υπάρχει μόνο μια εκδοχή. Να είναι πρώτος στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν είναι η πρώτη η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, θα έχει αυτός τον πρώτο λόγο. Θα πάρει την πρώτη εντολή, θα έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει συσχετισμούς και να φτιάξει αυτός μια κυβέρνηση. Ενδεχομένως με τον κ. Βελόπουλο, ή δεν ξέρω με ποιον. Έτσι είναι τα πράγματα. Η νέα μεγάλη αλλαγή λοιπόν που θα είναι η πιο δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ ο τόπος, μιας πλατιάς δημοκρατικής νομιμοποίησης, μπορεί να προκύψει μέσα από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές με απλή αναλογική».

Ουσιαστικά η κίνηση που κάνει ο κ. Τσίπρας περιορίζει τα περιθώρια και τα σενάρια με τα οποία θα μπορούσε να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ των εκλογών της απλής αναλογικής, όταν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν πρόκειται να προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση και θα αναζητηθούν συνεργασίες. Αποκλείει δε εξ ορισμού το «πορτογαλικό» μοντέλο, με το οποίο είχε συγκροτηθεί προ ετών κυβέρνηση κεντροαριστερής κατεύθυνσης, υπό τον σοσιαλιστή Αντόνιο Κόσμα, με τη συμμετοχή ακόμα και των Κομμουνιστικών, παρότι στις εκλογές είχε αναδειχθεί πρώτο το δεξιό κόμμα.

Πρόκειται για μία επιλογή από τον κ. Τσίπρα, που μπορεί να εδράζεται σε κάποιον ή κάποιους από τους εξής τρεις λόγους: πρώτον, σε υπερβολική αυτοπεποίθηση, με την ελπίδα ότι τους επόμενους μήνες μπορεί όντως να ανατραπούν οι συσχετισμοί. Δεύτερον, σε μία διάθεση να κινητοποιήσει τον κόσμο της κεντροαριστεράς, της αριστεράς και της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης, ώστε να προταχθεί ως καίριο διακύβευμα η αλλαγή της σημερινής κυβέρνησης – να κερδίσει έτσι κάθε αντιδεξιά ψήφο -, ασκώντας παράλληλα πίεση και στο ΠΑΣΟΚ, ή και άλλα κόμματα του ευρύτερου χώρου. Και τρίτον, σε μία ρεαλιστική προσέγγιση, που προέρχεται από την εκτίμηση ότι εάν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, ας αναλάβει εκείνη την πρωτοβουλία και την ευθύνη να παρουσιάσει κυβερνητική λύση και σε κάθε περίπτωση να κάνει τα βήματα της επόμενης ημέρας (δεύτερες ή και τρίτες εκλογές), με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.

πηγή thema.gr