Xθες το βράδυ, στον Ιαπωνικό Κήπο στο Παγκράτι, το Φεγγάρι κατέβηκε μέσα από τις φυλλωσιές των δέντρων και στάθηκε λίγο πάνω από την ταμπέλα της pub Red Lion. Έμοιαζε πιο μεγάλο από ποτέ, ενώ σήμερα που περιμένουμε την πρώτη υπερπανσέληνο του 2022 (η οποία έχει ονομαστεί Πανσέληνος της Φράουλας) θα δείχνει ακόμα πιο γιγάντιο. Φανταστική εικόνα, έτσι; Ναι, αν και επί της ουσίας δεν είναι πραγματική.
Το φεγγάρι όντως πλησιάζει κάποιες φορές περισσότερο στη Γη καθώς η κυκλική τροχιά του είναι στην πραγματικότητα ελλειπτική. Έτσι, σε κάποιες φάσεις έρχεται 12% έως 15% πιο κοντά στον πλανήτη μας. Μάλιστα, όταν αυτό συμβαίνει νύχτες με πανσέληνο τότε λέμε ότι έχουμε «υπερπανσέληνο».

Όλα αυτά όμως δεν αρκούν για να εξηγήσουν τη γνωστή ή μάλλον αιώνια απορία μας: γιατί κάποιες φορές το φεγγάρι μοιάζει να είναι πιο κοντά από ότι άλλες;
Αν ανατρέξουμε στις αναμνήσεις μας θα θυμηθούμε πολλά καλοκαιρινά απογεύματα όπου το φεγγάρι έμοιαζε τεράστιο καθώς βουτούσε στη θάλασσα. Αντίστοιχα, και επειδή πολλές φορές στον αστικό ιστό δεν έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τον βραδινό ουρανό εξαιτίας των πολυόροφων κτιρίων, υπήρξαν στιγμές που ίσως πιστέψαμε ότι η πανσέληνος έχει προσγειωθεί στη στέγη των σπιτιών.

Αυτές οι αναμνήσεις δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μία διαχρονική ψευδαίσθηση που μοιράζεται όλος ο πλανήτης. Το όνομά της; «Ψευδαίσθηση της Σελήνης».

Οι αστρονόμοι ασχολούνται εδώ και αιώνες με το συγκεκριμένο ζήτημα, χωρίς όμως να έχει δοθεί μία και μοναδική επιστημονική απάντηση.
Oneman.gr