Στα όριά της βρίσκεται η αντοχή ενός δισ. Κινέζων καθώς τα τελευταία τρία χρόνια ζουν υπό καθεστώς εγκλεισμού σύμφωνα με τους κανόνες που επιτάσσει η πανδημία. Τα αποθέματα αντοχής έχουν πλέον στερεύσει, τη στιγμή που οι οικονομίες των περισσότερων χωρών της Δύσης είναι ανοιχτές.

Η πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων που επιδιώκει το Πεκίνο πέφτει στο κενό, ενώ εκατοντάδες διαδηλώσεις, συνοδευόμενες από επεισόδια, σημειώνονται στις μεγαλύτερες πόλεις. Από την οικονομική πρωτεύουσα Σανγκάη μέχρι την Ουχάν, ηχεί η φωνή της αντίθεσης.
Η κόπωση του κόσμου έχει χτυπήσει «κόκκινο», αποτύπωνεται σε μια φράση οργής που ακούγεται τελευταία στους δρόμους: «Σι παραιτήσου, Κομμουνιστικό κόμμα φύγε!».

Ωστόσο, οι δυνάμεις της αστυνομίας έχουν ενισχυθεί, οι τιμωρίες που επιβάλλονται πληθαίνουν και οι συλλήψεις διαδηλωτών αυξάνονται. Παρά την προσπάθεια των Αρχών να ανατρέψουν την κατάσταση δια της βίας, η πολιτική μοίρα του Σι κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. 
Όπως σημειώνει ο καθηγητής του κινεζικού ινστιτούτου στη Σχολή ανατολικών και αφρικανικών σπουδών του Λονδίνου, Στιβ Τσανγκ, στο BBC, η κινεζική κυβέρνηση κινδευνεύει να χάσει τον έλεγχο εάν εξαπλωθούν οι διαδηλώσεις. 
Εάν δεν καταστείλει το Πεκίνο τις διαδηλώσεις, αυτό θα εκληφθεί ως σημάδι αδυναμίας, ενώ ο κίνδυνος να ενταθεί το κύμα κοινωνικής οργής είναι ορατός. 
Παρά το γεγονός ότι οι αυστηροί περιορισμοί εφαρμόζονται στο σύνολο της κινεζικής επικράτειας τα τελευταία τρία χρόνια, οι μολύνσεις έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ κάτι που εντείνει την αγνάκτηση.

Ο κόσμος επιζητά επιστροφή στην κανονικότητα, οι Αρχές όμως με μεθόδους καταστολής προσπαθούν να καταρρίψουν οποιοδήποτε τέτοιο αίτημα. Φτάνουν στο σημείο ακόμη και να σφραγίζουν πόρτες για να μην βγαίνουν οι κάτοικοι από τα σπίτια. Εξαιτίας της πρακτικής αυτής, απεγνωσμένοι πολίτες πέφτουν ακόμη και από το παράθυρο, με ορισμένους να έχουν βρει τραγικό τέλος.
Η εικόνα στους δρόμους προδίδει το κλίμα θυμού, με τον κόσμο να σπάει οδοφράγματα και να συγκρούεται με τις Αρχές. Όσο κι εάν το κινεζικό καθεστώς «ποντάρει» στην απόκρυψη, η εποχή των κοινωνικών δικτύων δεν αφήνει το γεγονός να μείνει στο σκοτάδι, με τα πλάνα που κυκλοφορούν να πιστοποιούν τον πρωτοφανών διαστάσεων κοινωνικό αποκλεισμό στην Κίνα.
Εκείνο που μένει να δει κανείς είναι οι τιμωρητικές μέθοδοι που θα εφαρμοστούν από το καθεστώς Σι ενάντια στους αντιφρονούντες.
Η φωτιά που άναψε το φυτίλι της οργής 
Το ποτήρι ξεχείλισε όταν στη δυστική πόλη Ουρούμτσι ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά σε συγκρότημα κατοικιών με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο δέκα άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να βγουν από τα διαμερίσματα λόγω των αυστηρών κανόνων.
Ακόμη ένα γεγονός πυροδότησε την οργή του κόσμου όταν έγκυος σε δίδυμα απέβαλε λόγω ελλιπούς πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι γιατί η Κίνα εφαρμόζει ακόμη lockdown.
Οι περισσότερες χώρες εφάρμοσαν lockdown μέχρι να αναπτύξουν εμβόλια για τον κορωνοϊό.
Η Κίνα ανέπτυξε τα δικά της εμβόλια τα οποία όμως δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα τεχνολογίας mRNA, στην οποία βασίζονται τα σκευάσματα των Pfizer και Moderna.
Οι δύο δόσεις της Pfizer/BioNTech παρέχουν θωράκιση της τάξης του 90% απέναντι στη σοβαρή νόσηση ενώ το κινεζικό της Sinovac 70%.
Το άλλο ζήτημα που απασχολεί στην περίπτωση της Κίνας είναι το ανοσοποιητικό σύστημα του κόσμου που έχει αποδυναμωθεί καθώς δεν υπάρχει έκθεση σε ιούς.
Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες δεν έχουν ανθεκτικότητα στις μεταλλάξεις που κυκλοφορούν με αποτέλεσμα να μολύνονται πολύ γρήγορα από τις παραλλαγές του ιού για τις οποίες δεν έχουν εμβολιαστεί.

Τα μέτρα που εφαρμόζει η Κίνα
Ακόμη κι εάν εντοπίζεται μονοψήφιος αριθμός κρουσμάτων, η κοινωνία και η οικονομία περιφερειών της Κίνας κλείνουν.
Υπολογίζεται ότι περί τα δέκα εκατομμύρια κόσμου βρίσκονται υπό lockdown.
Τα μαζικά τεστ συνεχίζονται, ενώ όσοι βρίσκονται θετικοί στον κορωνοϊό υποβάλλονται σε απομόνωση με παρακολούθηση των Αρχών.
Επιχειρήσεις και σχολεία έχουν κλείσει όπως και όλα τα καταστήματα, εκτός από αυτά που πωλούν φαγητό.
Ορισμένοι, ωστόσο, κανόνες έχουν χαλαρώσει. Οι θετικοί στον ιό μπαίνουν για οκτώ και όχι για 10 μέρες σε καραντίνα. Τις πέντε μέρες αναγκάζονται να μείνουν σε ειδικό κέντρο απομόνωσης και τις τρεις στο σπίτι.
www.protothema.gr