Οι Αμερικανοί δεν πιστεύουν στους όρκους της ρωσικής πλευράς ότι δεν θα υπάρξει εισβολή στην Ουκρανία, αλλά κρίνουν ότι το Κρεμλίνο κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον θα χτυπήσει. Για αυτόν τον λόγο ετοιμάζουν τη λίστα των αντιποίνων, η οποία περιλαμβάνει πρωτίστως το εμπάργκο στις ρωσικές εξαγωγές ενεργειακών προϊόντων.

Το ζήτημα είναι με ποιες προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου θα αντικατασταθούν οι ρωσικές, όταν το σχεδιαζόμενο εμπάργκο υλοποιηθεί. Έτσι αποκτά ιδιαίτερη σημασία η από καιρό προγραμματισμένη συνάντηση, στην Ουάσινγκτον, του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν με τον εμίρη του Κατάρ Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ-Θάνι.

Οι εκπρόσωποι των δύο πλευρών ανακοίνωσαν ήδη ότι επίσημο θέμα συζήτησης των δύο ηγετών είναι το Ιρανικό και το Αφγανικό, όμως οι πληροφορίες από τον Λευκό Οίκο επιμένουν πως το σημαντικότερο θέμα που επρόκειτο να θιγεί είναι η παροχή φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή ο Μπάιντεν θα ζητήσει από τον Θάνι συνδρομή στην εναλλακτική ενεργειακή τροφοδότησης της (εξαρτημένης από το ρωσικό φυσικό αέριο) Ευρώπης.

Δηλαδή, θα του ζητήσει αύξηση της ροής καυσίμων. Από αυτήν την πλευρά αν κοιταχτούν τα πράγματα, των ενεργειακών ροών δηλαδή, το Κατάρ, που είναι σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ εδώ και 50 χρόνια, βρίσκεται ήδη στη μέγιστη δυναμικότητά του σχεδόν, ενώ έχει και ισχυρές δεσμεύσεις έναντι τρίτων, όπως είναι η Ιαπωνία, η Κίνα, η Νότια Κορέα, κ.ά.

Επιπλέον, υπάρχει και το πρόβλημα της έλλειψης τάνκερ και άλλων ειδικών πλοίων μεταφοράς καυσίμων. Ερευνα που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Foreign Policy στις 27 Ιανουαρίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, στην καλύτερη περίπτωση, οι ΗΠΑ μπορούν να παραδώσουν μόλις το 43% του φυσικού αερίου που παραδίδεται αυτή τη στιγμή από τη Ρωσία στους 28 ευρωπαϊκούς τερματικούς σταθμούς. Αλλά ακόμη και αυτό το ποσοστό δεν θεωρείται δεδομένο.

Ο Μπάιντεν, λοιπόν, εφέρετο αποφασισμένος να καταβάλει προσπάθειες ώστε να πεισθεί ο εμίρης να συνεργαστεί και να βάλει πλάτες. Αν ο αμρικανός πρόεδρος τα καταφέρει, πρέπει να βρεθεί και ο κατάλληλος τρόπος ώστε να μην τιναχτεί η μπάνκα στον αέρα. Κατά πάσα πιθανότητα, η τιμή των υδρογονανθράκων θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, και οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να πληρώσουν βαριές επιβαρύνσεις προκειμένου να λάβουν αποστολές υγρού αερίου οι οποίες προορίζονται για άλλες χώρες.