«Το να δώσεις ένα σπέσιαλ όνομα στο παιδί είναι σύνηθες πια, όμως τι φανερώνει; Την άδολη αγάπη των γονέων ή μήπως την εγωπάθειά τους;»

Το κείμενο της Repubblica δεν έχει σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, αν εξαιρέσει κανείς την αρχαιοπληξία των δεκαετιών του ’80 και του ’90, όταν υποχώρησαν για λίγο στις βαπτίσεις τα πατροπαράδοτα χριστιανικά ονόματα (δηλαδή των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας) και κέρδισαν πρόσκαιρο έδαφος τα μυθολογικά.

Το μέσο της Ρώμης έγραψε για τη συνήθεια των Ιαπώνων να δίνουν απίθανα ονόματα στα παιδιά τους. Ακόμα και το όνομα του σικελικού ηφαιστείου φέρει ένα κοριτσάκι στο Τόκιο. Την Αίτνα τη γνωρίζουν όλοι στη Μεσόγειο, μπορεί και στη βόρεια Ευρώπη, όμως στην Ιαπωνία τέτοια ονόματα, ειδικά δοσμένα σε άνθρωπο, είναι παντελώς άγνωστα.

Και περίεργα, βέβαια. Μπορεί και ο ήχος των ξένων λέξεων τύπου Αίτνας να δημιουργεί παρήχηση με ιαπωνικές λέξεις πολύ αταίριαστες με όνομα ανθρώπου, που συνιστούν προσβολή. Και να πεις ότι η μητέρα του κοριτσιού έχει πάθος με την ελληνική ή με τη ρωμαϊκή μυθολογία; Οχι, καθόλου.

Απλώς εντυπωσιάστηκε από το ηφαίστειο όταν το επισκέφτηκε. «Η λέξη Kira-kira στα ιαπωνικά σημαίνει κάτι που λάμπει και είναι φανταχτερό, ακριβώς όπως τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια που έχουν γεμίσει αυτές τις ημέρες το Τόκιο.

Ωστόσο, η Κira-kira όταν αναφέρεται σε σχέση με τα ανθρώπινα ονόματα δηλώνει το αυθαίρετο της επιλογής των γονέων, τις λέξεις που δόθηκαν για ονόματα σε παιδιά αλλά δεν προφέρονται εύκολα, ούτε γράφονται κατά τους παραδεκτούς κανόνες». Το πρόβλημα επανήλθε στο προσκήνιο με δηλώσεις στους Japan Times ενός άνδρα που δέχθηκε μπούλινγκ στα νιάτα του λόγω του ασυνήθιστου ονόματός του και ο οποίος τελικά το άλλαξε.

Στο ιαπωνικό μέσο δήλωσε πόσο βασανίστηκε. Υπάρχει και η καταγεγραμμένη περίπτωση κάποιου παιδιού στο οποίο ο πατέρας του έδωσε το όνομα Ακούνμα, που πάει να πει Διάβολος.

«Ηταν Αύγουστος του 1993 όταν ο πατέρας του παιδιού διεκδίκησε το δικαίωμα να το αποκαλεί έτσι λέγοντας: ‘‘Το να το ακούς μια φορά θα είναι αρκετό για να το απομνημονεύσεις για πάντα’’. Βέβαια, αργότερα το απέσυρε υπό την πίεση της κυβέρνησης και της κοινής γνώμης, όταν η υπόθεση μαθεύτηκε από τις εφημερίδες.

Εν άλλο αγόρι άλλαξε το όνομά του όταν ενηλικιώθηκε, διότι οι γονείς του τού είχαν δώσει το όνομα Πρίγκιψ λόγω της λατρείας που έτρεφαν για τον γιόκα τους. »Σήμερα, πάντως, κάνουν θραύση τα ονόματα Πίκατσου, από τον ομώνυμο ήρωα της σειράς Πόκεμον, Αριελ, από τη γοργόνα της Disney, Βίνας ή Νάιτ, και άλλα Δυτικής καταγωγής και ‘‘βαριάς σημασίας’’.

Υπάρχουν τα Ουρανός και Φεγγάρι, στην ιταλική εκδοχή τους, δηλαδή Τσέλο και Λούνα. Και το συμπέρασμα είναι ένα: στα ονόματα των παιδιών σήμερα συχνά αναμειγνύονται Ανατολή και Δύση. Τα ονόματα Kira-kira, λοιπόν, αυξάνονται συνεχώς». Η ανταπόκριση της ιταλοϊαπωνίδας συντάκτριας της Corriere έκλεισε με την πληροφορία ότι παραδοσιακά το όνομα του παιδιού δίνεται εντός επτά ημερών από τη γέννησή του.

Πηγή: Protagon.gr