ΤO KAΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ μου είναι το τζατζίκι! Το λατρεύω δροσερό, μόνο του, πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί (κομπλέ με ρίγανη και λάδι), μέσα σε πίτα με σουβλάκι ή κεμπάπ, δίπλα σε ψητά λαχανικά ή κρεατικά και ως συνοδευτικό σαλατικό δίπλα στις καλοκαιρινές πίτες. 

Το μυστικό της επιτυχίας του είναι το νόστιμο κρουστό αγγούρι, το καλό ελαιόλαδο, το καλό ξίδι και από δίπλα πολύ μαύρο πιπέρι και λίγο άνηθο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

 Το αγγούρι. 2-3 μικρά ή ένα μεγάλο, δεν μας πειράζει, διαλέξτε ό,τι προτιμάτε. Το σημαντικό είναι να το τρίψετε στο χονδρό μέρος του τρίφτη (με τις μεγαλύτερες τρύπες) σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις από πάνω μέχρι κάτω μόνο (και όχι συνεχόμενα, όπως π.χ. τρίβουμε το τυρί). Αυτό θα σας εξασφαλίσει πιο τραγανά «φιλετάκια» αγγουριού που θα τα διακρίνετε και θα τα απολαμβάνετε σε κάθε μπουκιά και όχι έναν πολτό. Θα το βάλετε σε σίτα, θα το αλατίσετε ελαφρά και θα το αφήσετε μισή ωρίτσα να βγάλει το νερό του. Μην ξεγελαστείτε όμως, όσο νερό έμεινε στο μπολ από κάτω δεν είναι όλο το νερό που πρέπει να ξεφορτωθείτε, περιέχει κι άλλο νερό το αγγούρι. Οπότε στίψτε το καλά μέσα σε μια καθαρή πετσέτα της κουζίνας ή ανάμεσα στις χούφτες σας και θα εκπλαγείτε με το πόσο ακόμα νερό θα βγάλει. Δεν το θέλουμε αυτό το νερό μέσα στο τζατζίκι, θέλουμε το τζατζίκι μας να στέκεται πάνω στο πιρούνι σε κάθε μπουκιά, στεγνό από περιττά υγρά. 

Πολύ μαύρο πιπέρι. Τελευταία ανακάλυψα πόσο πάει το μαύρο πιπέρι με τον άνηθο! Το προσθέτω γενναιόδωρα και στο τζατζίκι αλλά και στη σπανακόπιτα γιατί βρίσκω ότι ταιριάζει πολύ. Δίνει γεύση στα δύο πιο βαρετά λαχανικά, το σπανάκι και το αγγούρι, θέλουν βοήθεια αυτά τα δύο, γευστική υποστήριξη, από μόνα τους δεν στέκουν γερά (εκτός εξαιρέσεων που δεν είναι της παρούσης, εννοώ, μην μου πείτε για τα τραγανά αγγουράκια από το μποστάνι του παππού στην Ικαρία γιατί θα βάλω τα κλάματα). 

Πολύ ξίδι από κόκκινο σταφύλι και το καλύτερό σας ελαιόλαδο. Τα αξίζει το τζατζίκι! Διαλέξτε ένα ξίδι από ξινόμαυρο, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μην τα τσιγκουνευτείτε, βάλτε αρκετό και από τα δύο. Θα βάλουμε ελαιόλαδο ανακατεύοντας αρχικά το γιαούρτι, στο μίγμα με το σκόρδο και θα το ραντίσουμε στο τέλος με λίγο ακόμα. 

Γιαούρτι (light κάνει; Ναι, κάνει!) Όχι 0% λιπαρά αλλά μέχρι και 2% είμαστε καλά, αρκεί να είναι στραγγιστό. Εξάλλου ό,τι γαλακτοκομικά λιπαρά αποφύγετε θα τα προσθέσει –φυτικά– το ελαιόλαδο στο τζατζίκι δίνοντάς του τη σωστή υφή. Είπαμε, το τζατζίκι πρέπει να στέκει στο πιρούνι. Αγοράστε το κεσεδάκι του μισού κιλού και από αυτό προσθέστε το μισό, να υπερέχει το αγγούρι και όχι το γιαούρτι στο τζατζίκι. 

Τα βασικά τα είπαμε (επίτηδες δεν αναφέρθηκα στο σκόρδο γιατί ελάχιστα σκόρδα πια αξίζουν για το καλοκαιρινό βασιλόπουλο, προτιμήστε ελληνικά και ιδίως Θράκης και αποφύγετε τα κινέζικα που πικρίζουν), πάμε για τη συνταγή: 

Υλικά

3-4 μικρά αγγουράκια ή ένα μεγάλο, καθαρισμένα αλά ζέβρα και 1-2 μικρά για το ντεκόρ, επίσης ξεφλουδισμένα αλά ζέβρα

4-5 σκελίδες σκόρδο λιωμένες στο ειδικό εργαλείο

¼ φλυτζάνι ελαιόλαδο

4-5 κουταλιές της σούπας ξίδι από κόκκινο σταφύλι

Αλάτι για το αγγούρι αρχικά και ελάχιστο ακόμα μετά

2-3 κουταλάκια του γλυκού μαύρο πιπέρι τριμμένο

Λίγο άνηθο (2-3 κορφούλες) ψιλοκομμένο 

250 γραμμάρια στραγγιστό γιαούρτι (κατά προτίμηση με 5% λιπαρά ή πλήρες)

Εκτέλεση

Τρίβουμε το αγγούρι όπως αναφέραμε πιο πάνω. Το βάζουμε σε σίτα και το ραντίζουμε με λίγο αλάτι. Το αφήνουμε το πολύ μισή ώρα να αποβάλλει τα πολά υγρά του και μετά το σφίγγουμε μέσα στις παλάμες μας ή σε καθαρή πετσέτα κουζίνας για να στεγνώσει εντελώς. 

Σε ένα μπολ βάζουμε το σκόρδο, το ξίδι, το πιπέρι, τον άνηθο και το μισό ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το τριμμένο και καλά στραγγισμένο αγγούρι. Ανακατεύουμε ξανά με πιρούνι. 

Με αυγοδάρτη χτυπάμε το γιαούρτι (ιδίως αν είναι με χαμηλά λιπαρά) με λίγο ελαιόλαδο για να γίνει πιο κρεμώδες. 

Προσθέτουμε το γιαούρτι στο μίγμα με το αγγούρι και ανακατεύουμε απαλά με πιρούνι από κάτω προς τα πάνω. 

Βάζουμε το τζατζίκι στο ψυγείο να κρυώσει καλά.